Tot en met ding 7

In mijn beleving moest web 2.0 spelen zijn of op zijn minst worden.
Het spijt me, maar na een stuk of wat dingen die het niet deden
(netvibes: rss feed toevoegen, upgraden naar ginger, video over foto's delen afspelen, foto uit flickr in blog plaatsen, hulp op afstand inroepen) weet ik 1 ding zeker:

morgen is het een ORANJE dag, ÉÉN kleur, en zal die kleur door velen gedeeld worden zonder dat men enig ander ordenend principe hoeft te hanteren dan ontspannen.

Die behoefte om de informatieovervloed te ordenen kun je ook beschouwen als dwangmatig.
En die behoefte om te delen als sociaal isolement.
Of als een laatste poging van bibliothecarissen om deel uit te maken van de samenleving.
Moet je vervolgens in therapie om van je verslaving om alle nieuws bij te houden af te komen.
En je profiel van Linkedln halen omdat de Belastingdienst daarin speurt.
Of uit Hyves omdat de werkgever die je wilde hebben je daarom niet aanneemt.
Of met Google bellen omdat je privacy geschonden wordt.
Of.... sorry dat ik wat ZWARTgallig ben. Ik beloof moedig voort te gaan op het pad der dingen.

Ding 2. Web 2.0

Enige ervaring met web 2.0 toepassingen kan ik melden. Zoals daar zijn RSS feed, social networks (LinkedIn, Facebook, Ning 2.0), You tube, MSN, chat. Als deze zaken al niet vanzelf op mijn pad komen, dan wordt ik daar door mijn opgroeiende kinderen ook mee in aanraking gebracht. Het zal dan ook niet bevreemden dat een veilig gebruik van deze toepassing, met kennis van de mogelijkheden tot privacybescherming, voor mij een basisvoorwaarde is. Niet het verplicht delen van informatie staat voorop, maar de meerwaarde die delen van informatie kan bieden op een zelf gekozen moment.

Ding 2. Weblog

Het inrichten van deze weblog verliep voorspoedig. Wel moest ik even zoeken voor ik berichten kon verzenden. Op kenniswerker.blogspot.com deed de knop 'nieuw bericht' het niet.
Dit heb ik opgelost door naar google.com te surfen, naar mijn account, blogger en klikken op 'nieuw bericht'.